Vandaag alweer 2 jaar geleden dat Els overleed.

[hkleij]

En of het zo moet zijn is Balou de Labrador van mijn jongste dochter vandaag precies aan het zelfde overleden.

Hoe wrang kan het zijn.

Hier onder haar verhaal.

"Helaas bleek ons gevoel te kloppen en was er meer aan de hand met ons Baloutje..
Al de hele week ziek en meerdere keren naar de dierenarts, met hier en daar oplevingen. Gisterenavond met haar naar de spoedkliniek gegaan omdat het ons niet lekker zat. Voor zover men klinisch kon oordelen leek het allemaal mee te vallen. Maar het zat mij en Gerrit toch echt niet lekker! Balou was zo ontzettend niet zichzelf..
Ze is gisterenavond opgenomen en vannacht daargebleven. Ze heeft aan een infuus gelegen om alle belangrijke zouten en mineralen aan te vullen zodat ze wat zou aansterken. Vanochtend om 8.00u waren we weer daar en leek ze opgeknapt. Ze had wat gegeten en liep mee voor de uitlaat. Vanochtend werden we voor de keus gesteld haar mee naar huis te nemen of voor de zekerheid toch de echo nog te laten doen. We hebben besloten toch graag goed te laten kijken ook al lijkt ze beter. Ondanks het eigenlijk alleen voor de zekerheid was, werden we vanmiddag gebeld met slecht en onverwachts nieuws.
Ze hadden zelf ook niet verwacht om dit aan te treffen, omdat Balou niet tot nauwelijks reageerde op bevoelingen aan de buik etc.
Uit de echo bleek dat ze veel vocht in de buik had. Bij nader onderzoek bleken daar maag- darmbacteriën in te zitten wat betekend dat er een lek in het maag- darmkanaal zit. Enige therapie is operatie, welke zeer gecompliceerd zou zijn. Eerst het lek zoeken, dan kijken of het geopereerd kan worden en vervolgens de bacterie uitroeien. Daarom mag de buik nadien niet gesloten worden. Ze zou dan met een open buik op de intensive care moeten verblijven, waar de gehele buik meerdere malen gespoeld zou moeten worden in de hoop dat de bacterie verdwijnt. Als enkel de operatie risicovol was hadden we dit zeker gedaan. Mocht ze daarin komen te overlijden dan merkt ze daar niks van. Maar in dit geval zou er nog een ellendige nasleep zijn, waarbij het risico groot was dat ze het niet zou halen. Het doet ons onwijs veel pijn en zijn er echt kapot van. Maar we zijn gelukkig dat we voor onze dieren nog wel de keuze kunnen maken om onnodige ellende, pijn en lijden te voorkomen. Met onwijs veel pijn in ons hart hebben wij dan ook besloten haar in te laten slapen en haar die ellende te besparen.

Bizar genoeg is vandaag 2 jaar geleden mijn moeder gestorven door ook een ziekte aan de darmen. Deze dag was dus al zwaar beladen

In ons bijzijn is Balou vanavond rustig ingeslapen, en zal ze worden opgewacht door de allerliefste vrouw met een heeeeel groot hondenhart!
Lieve Balou, wij gaan jou heel erg missen

[Anetha13]

Wat onwijs heftig! Heel dapper dat jullie deze beslissing hebben genomen, je weet dat het het beste is.
Heel veel sterkte met dit verlies!
Dikke knuffel

[Bianca]

Wat bizar en vreselijk Henk! Daar heeft toeval dan weinig mee te maken. Het enige wat een klein beetje troost geeft is dat ze bij Els is en Els nu vergezeld is door 1 van haar favorite viervoeters....
ik wens jullie veel sterkte in deze moeilijke tijd.

[hkleij]

Dank je wel.

[Irene Berghuis]

Wat een verdrietige gebeurtenissen. Ik leef met jullie mee.
Heel veel sterkte.
Irene.

[Margriet en Nina]

Jeetje, wat een vreselijk drama. En wat Bianca al schreef, ze is nu veilig bij Els. Heel veel sterkte.

[Sven en Manon]

Oh jeetje wat heftig! Heel veel sterkte met dit grote verlies!